Potocznie mawia się, że mamy pięć zmysłów: wzrok, słuch, węch, smak i dotyk. Nasi uczeni niekiedy wyodrębniają również zmysł temperatury i zmysł bólu oraz inne zmysły, w tym właściwe tylko określonym grupom zwierząt. W kulturach Dalekiego Wschodu podziały zmysłów przebiegają inaczej. A w zakres podziału wchodzi także zmysł świadomości.

Czegokolwiek doświadczamy, odbieramy to kilkoma zmysłami naraz. Chociaż często o tym zapominamy, gnani przyzwyczajeniem „szufladkowania” wrażeń w określony sposób.

W naszej kulturze szczególnie dowartościowany jest zmysł widzenia. Dobrze pokazują to liczne przykłady uzusu językowego: „coś dobrze widać na przykładzie czegoś”, „zobaczył to jasno” itd.

Na ostatnich zajęciach próbowaliśmy na nowo rozsmakowywać się w rzeczywistości. Wsłuchiwaliśmy się we fragmenty rozmaitych utworów muzycznych, wpatrywaliśmy się w reprodukcje różnych dzieł malarskich. Badaliśmy, jakimi uczuciami, wspomnieniami, przeżyciami, skojarzeniami zabarwione jest nasze poznanie zmysłowe. Smakowaliśmy mandarynkę – okazało się, że jest czymś więcej niż słodkim, lekko kwaskowatym soczystym kulistym owocem; że jest też lekko zielona, że porowata, grudkowata, że podczas obierania wydaje charakterystyczny dźwięk odrywanej skórki, łamania na cząstki…

Czy da się choćby tylko estetyczne wrażenia jednego zmysłu zredukować do wrażeń innego? W odpowiedzi i ku refleksji cytat z wybitnego polskiego malarza: „Gdyby dało się to powiedzieć, to bym nie malował.”

Opublikowano dnia: 2011-12-20 przez: * webadmin * w kategoriach: Biblioteki
| Wróć do listy artykułów